Uitvaart Claudia

Als de moeder in een gezin met jonge kinderen komt te overlijden, is de begeleiding rond het afscheid van het grootste belang. Ik vond het moeilijk om op een goede manier om te gaan met het grote verdriet van de kinderen, vanwege het definitieve afscheid van hun mama.

Op de dag voor haar 33e verjaardag stierf Claudia. Ze liet haar man en drie dochtertjes achter.

De dochtertjes van mijn zoon en schoondochter Claudia waren 9, 6 en 4 jaar oud toen Claudia overleed.
Ellen stelde me op mijn gemak. Direct na het overlijden was ze er snel. Na het eerste overleg met haar ging ik naar de kinderen om ze te vertellen dat mama was overleden. Ellen adviseerde mij door te zeggen: “Anky, wanneer je het de kinderen vertelt, zijn al hun reacties goed. Boosheid, verdriet, onbegrip. Ze mogen huilen, lachen, schreeuwen, alles is goed. Grijp niet in, maar geef ze de ruimte”. Dat heeft hen en mij erg geholpen en in de rest van de week kwam dat weer steeds weer terug: laat de kinderen het uiten, laat ze hun gevoelens beleven op hun eigen manier. Ellen wist hun signalen goed te lezen en hier steeds naar te handelen. De kinderen voelden zich op hun gemak bij Ellen, wat ook tijdens de afscheidsbijeenkomst en de begrafenis zelf heel fijn was.

- Anky (Oma)

Altijd als ik aan de begrafenis van mama denk, denk ik aan Ellen. Ze is de beste. Ze troostte me als ik verdriet had. We mochten van haar de kist van mama beschilderen, ze gaf mij en mijn zusjes een boekje waar wij onze herinneringen aan mama in op konden schrijven. Ze is een speciale persoon voor mij. Ik dacht dat zulke mensen alleen maar serieus enz. konden zijn. Maar Ellen heeft laten zien dat het niet altijd zo is met alle mensen. Dat vind ik. Dit wou ik vertellen.

- Fauve (dochter, 9 jaar)